Laatste bericht van Debbie uit NL!
Door: Debbie
Blijf op de hoogte en volg Debbie
04 November 2012 | Nederland, Arnhem
Nu echt klaar om te gaan!
Morgen is het zover, dan vertrek ik!
10.05 ga ik de lucht in. Wat betekend, vroeg naar Schiphol (6.00).
Gelukkig gaat er een heel uitzwaai comité met mij mee. (Laat de tranen maar vloeien, van geluk dan hé)
De afgelopen weken stonden in het teken van werken, voorbereiden en nog even zoveel mogelijk vrienden en familie zien. Op mijn laatste dag op het werk, hing een er een mooi spandoek, met leuke plaatjes en teksten.
Vandaag heb ik iedereen nog gedag gezegd op mijn uitzwaaiborrel, van iedereen die dichtbij mij staat, fijn om nog even samen te zijn. En wat fijn om iedereen nog even gesproken en geknuffeld te hebben, dat doet me goed en dat maakt me sterk. Ook nu hebben de tranen rijkelijk gevloeid, wat ga ik jullie missen!
Ik heb ook nog ‘echte’ Hollandse pot op, snert, hutspot enz. HEERLIJK.
En wat een fantastische reacties op mijn vorige verslag. Leuk om te horen en te zien dat ‘bijna’ iedereen achter mij staat en mij daarin steunt. Ik heb leuke cadeaus gehad om in Uganda te overleven, veel kaartjes met persoonlijke teksten, een mooi boek met A4tjes, heel erg leuk, dat doet me ontzettend goed en krijg er kippenvel van.
Op het werk heb ik een inzamelingsactie gehouden, ik heb een leuk bedrag bij elkaar verzameld en ook van familie en vrienden heb ik een leuk bedrag gehad. Dit geld ga ik na mijn reis besteden aan een onderdeel voor KiBaHome, wat ik ga bekijken en bespreken tijdens mijn reis. Hier houd ik jullie van op de hoogte. Donaties blijven welkom, dus ik zou zeggen, zegt ’t voort!
Sinds mijn eerste verslag is er nog van alles gebeurd. En dit alles in teken van de voorbereiding.
Vanuit Dare2Go willen ze dat je je ook beseft dat er in Nederland ook mensen zijn die hulp nodig hebben. Dat we een sociaal project in Nederland bezoeken om alvast inspiratie en ervaring op te doen voor de uitdaging die je te wachten staat. Verder om je te verdiepen in andere culturen en om kennis te maken met verschillende hulp- en ontwikkelingssamenwerkings organisaties. Hierbij zitten ook organisaties die zich in Nederland inzetten voor mensen in kwetsbare situaties.
Ik ben samen met Manon op bezoek geweest bij een AKN(Andere Kant van Nederland) plek.
We zijn in Udenhout geweest bij de Vuurhaard. Dit is een opvangcentrum voor vluchtelingen, wat wordt gerund door de Fraters van onze lieve vrouw, Moeder van Barmhartigheid.
Onafhankelijk van elkaar hebben wij uit de verschillende AKN-plekken de Vuurhaard gekozen.
Donderdagmorgen werden we gastvrij ontvangen door Frater Ad de Kok.
Al snel maakten we kennis met de andere, de fraters, de vluchtelingen en de vrijwilligers. In de Vuurhaard wonen 5 fraters en 5 vluchtelingen.
We mochten helpen met het voorbereiden van het 5 gangen diner wat ’s avonds voor +/- 52 gasten opgediend werd. We zijn direct aan de gang gegaan met het snijden van de uien en het voorbereiden van het voorgerecht samen met de vluchtelingen. Dit was leuk om te doen en om contact te krijgen met de vluchtelingen.
Elke donderdag is er in de Vuurhaard een eetcafé, waar plaats is voor 40 gasten. De vluchtelingen, fraters en vrijwilligers bereiden dan een 5 gangen diner naar receptuur uit hun eigen land. De achterliggende gedachte is dat de vluchtelingen het gevoel hebben dat ze door andere gewaardeerd worden. Waardering hebben ze al jaren niet meer gekregen. Hiermee kunnen ze laten zien, dat ze wel wat kunnen. Het geeft hun bezigheid; de maaltijd plannen, inkopen doen en zelf koken. Tijdens het eetcafé zitten de fraters en vluchtelingen tussen de gasten. De gast wordt om een gift gevraagd, naast de 10euro voor het eten en drinken. Hiermee worden de onkosten gefinancierd voor de opvang van de vluchtelingen.
‘S middags zijn we voor een wandeling naar De Loonse en Drunense Duinen gegaan; Wat een uitzicht! Dit was ook een mooi moment voor een goed gesprek met Frater Ad.
Om half 6 was het zover... Het Eetcafé...
De gasten druppelde binnen. Iedereen, die bij de Vuurhaard hoorde, wist zijn of haar rol en de avond verliep soepeltjes! Ook dit was een bijzondere ervaring, de samenwerking, de bewondering van de gasten en het enthousiasme van iedereen. Wij werden aangestuurd door de vluchtelingen en fraters. Het was hard werken, maar een leuke ervaring. Het eetcafé werd afgesloten met een presentatie over de Vuurhaard, iedereen luisterde aandacht.
Nadat het eetcafé was afgelopen en de gasten waren weer naar huis, was alles binnen een mum van tijd weer opgeruimd en schoongemaakt.
Toen was er tijd voor ontspanning. Onder het genot van een hapje en een drankje hebben we met z'n allen wat spelletjes gespeeld. Het was erg gezellig. Het was mooi om te zien hoe iedereen leek te ontspannen en even alle zorgen los kon laten, de onderlinge sfeer was goed, of dat we elkaar al jaren kende.
Na een lange dag was het tijd om naar bed te gaan. De volgende morgen had Frater Ad, een mooi en druk programma voor ons. We gingen al vroeg naar Tilburg om een kijkje te nemen in "het huis van de wereld", hier hebben we kunnen zien, dat er veel hulpverlening is, voor ieder wat wils. Daarna nog een vluchtige kijk in het CMM Generalaat, een kleine rondleiding en we hebben een mooie tentoonstelling over de fraters en hun werk mogen bewonderen. De 2 dagen zijn voorbij gevlogen en is een erg mooie aanvulling voor de onuitwisbare ervaring die we opgaan doen in Uganda.
Al met al was het een onvergetelijke ervaring.
Voor iedereen die geïnteresseerd is in het eetcafé, wat zeker een aanrader is, kijk op de website: http://www.devuurhaard.nl/
Ik wil iedereen aanraden om een keer met een groep bij de Vuurhaard te gaan eten, het is gezellig, bijzonder, het eten is heerlijk en je steunt de kwetsbare in onze samenleving!
Frater Ad wenste ons het volgende toe:
'Wij weten dat wat wij doen feitelijk niet meer is dan een druppel naar de zee dragen.
Maar, als die druppel niet in de zee was, dan zou die zee die zee niet zijn'
(Moeder Teresa)
De wens aan ons, om die druppel te mogen zijn.
Deze mooie uitspraak van moeder Teresa, neem ik mee. En is mijn motto voor mijn reis!
Het is nu tijd om een eind te maken aan mijn laatste verslag vanuit Nederland.
Ik hoop jullie zoveel mogelijk op deze manier op de hoogte te kunnen houden, maar wil het volgende met jullie afspreken:
“Geen bericht, is goed bericht”!
Misschien hebben jullie het al wel gezien, maar ik probeer bij elk verslag een aantal foto’s toe te voegen, net als bij deze en mijn vorige verslag.
Iedereen bedankt voor jullie lieve woorden en zie jullie reacties graag tegemoet.
Mocht je nou nog een donatie willen doen… Je kan tot eind januari geld overmaken op het volgende bankrekening nummer:
DAW Teunissen, 62.94.45.109, inzake: inzameling Kibahome.
Nogmaals bedankt voor jullie reacties, erg leuk!
Veel liefs!
Morgen is het zover, dan vertrek ik!
10.05 ga ik de lucht in. Wat betekend, vroeg naar Schiphol (6.00).
Gelukkig gaat er een heel uitzwaai comité met mij mee. (Laat de tranen maar vloeien, van geluk dan hé)
De afgelopen weken stonden in het teken van werken, voorbereiden en nog even zoveel mogelijk vrienden en familie zien. Op mijn laatste dag op het werk, hing een er een mooi spandoek, met leuke plaatjes en teksten.
Vandaag heb ik iedereen nog gedag gezegd op mijn uitzwaaiborrel, van iedereen die dichtbij mij staat, fijn om nog even samen te zijn. En wat fijn om iedereen nog even gesproken en geknuffeld te hebben, dat doet me goed en dat maakt me sterk. Ook nu hebben de tranen rijkelijk gevloeid, wat ga ik jullie missen!
Ik heb ook nog ‘echte’ Hollandse pot op, snert, hutspot enz. HEERLIJK.
En wat een fantastische reacties op mijn vorige verslag. Leuk om te horen en te zien dat ‘bijna’ iedereen achter mij staat en mij daarin steunt. Ik heb leuke cadeaus gehad om in Uganda te overleven, veel kaartjes met persoonlijke teksten, een mooi boek met A4tjes, heel erg leuk, dat doet me ontzettend goed en krijg er kippenvel van.
Op het werk heb ik een inzamelingsactie gehouden, ik heb een leuk bedrag bij elkaar verzameld en ook van familie en vrienden heb ik een leuk bedrag gehad. Dit geld ga ik na mijn reis besteden aan een onderdeel voor KiBaHome, wat ik ga bekijken en bespreken tijdens mijn reis. Hier houd ik jullie van op de hoogte. Donaties blijven welkom, dus ik zou zeggen, zegt ’t voort!
Sinds mijn eerste verslag is er nog van alles gebeurd. En dit alles in teken van de voorbereiding.
Vanuit Dare2Go willen ze dat je je ook beseft dat er in Nederland ook mensen zijn die hulp nodig hebben. Dat we een sociaal project in Nederland bezoeken om alvast inspiratie en ervaring op te doen voor de uitdaging die je te wachten staat. Verder om je te verdiepen in andere culturen en om kennis te maken met verschillende hulp- en ontwikkelingssamenwerkings organisaties. Hierbij zitten ook organisaties die zich in Nederland inzetten voor mensen in kwetsbare situaties.
Ik ben samen met Manon op bezoek geweest bij een AKN(Andere Kant van Nederland) plek.
We zijn in Udenhout geweest bij de Vuurhaard. Dit is een opvangcentrum voor vluchtelingen, wat wordt gerund door de Fraters van onze lieve vrouw, Moeder van Barmhartigheid.
Onafhankelijk van elkaar hebben wij uit de verschillende AKN-plekken de Vuurhaard gekozen.
Donderdagmorgen werden we gastvrij ontvangen door Frater Ad de Kok.
Al snel maakten we kennis met de andere, de fraters, de vluchtelingen en de vrijwilligers. In de Vuurhaard wonen 5 fraters en 5 vluchtelingen.
We mochten helpen met het voorbereiden van het 5 gangen diner wat ’s avonds voor +/- 52 gasten opgediend werd. We zijn direct aan de gang gegaan met het snijden van de uien en het voorbereiden van het voorgerecht samen met de vluchtelingen. Dit was leuk om te doen en om contact te krijgen met de vluchtelingen.
Elke donderdag is er in de Vuurhaard een eetcafé, waar plaats is voor 40 gasten. De vluchtelingen, fraters en vrijwilligers bereiden dan een 5 gangen diner naar receptuur uit hun eigen land. De achterliggende gedachte is dat de vluchtelingen het gevoel hebben dat ze door andere gewaardeerd worden. Waardering hebben ze al jaren niet meer gekregen. Hiermee kunnen ze laten zien, dat ze wel wat kunnen. Het geeft hun bezigheid; de maaltijd plannen, inkopen doen en zelf koken. Tijdens het eetcafé zitten de fraters en vluchtelingen tussen de gasten. De gast wordt om een gift gevraagd, naast de 10euro voor het eten en drinken. Hiermee worden de onkosten gefinancierd voor de opvang van de vluchtelingen.
‘S middags zijn we voor een wandeling naar De Loonse en Drunense Duinen gegaan; Wat een uitzicht! Dit was ook een mooi moment voor een goed gesprek met Frater Ad.
Om half 6 was het zover... Het Eetcafé...
De gasten druppelde binnen. Iedereen, die bij de Vuurhaard hoorde, wist zijn of haar rol en de avond verliep soepeltjes! Ook dit was een bijzondere ervaring, de samenwerking, de bewondering van de gasten en het enthousiasme van iedereen. Wij werden aangestuurd door de vluchtelingen en fraters. Het was hard werken, maar een leuke ervaring. Het eetcafé werd afgesloten met een presentatie over de Vuurhaard, iedereen luisterde aandacht.
Nadat het eetcafé was afgelopen en de gasten waren weer naar huis, was alles binnen een mum van tijd weer opgeruimd en schoongemaakt.
Toen was er tijd voor ontspanning. Onder het genot van een hapje en een drankje hebben we met z'n allen wat spelletjes gespeeld. Het was erg gezellig. Het was mooi om te zien hoe iedereen leek te ontspannen en even alle zorgen los kon laten, de onderlinge sfeer was goed, of dat we elkaar al jaren kende.
Na een lange dag was het tijd om naar bed te gaan. De volgende morgen had Frater Ad, een mooi en druk programma voor ons. We gingen al vroeg naar Tilburg om een kijkje te nemen in "het huis van de wereld", hier hebben we kunnen zien, dat er veel hulpverlening is, voor ieder wat wils. Daarna nog een vluchtige kijk in het CMM Generalaat, een kleine rondleiding en we hebben een mooie tentoonstelling over de fraters en hun werk mogen bewonderen. De 2 dagen zijn voorbij gevlogen en is een erg mooie aanvulling voor de onuitwisbare ervaring die we opgaan doen in Uganda.
Al met al was het een onvergetelijke ervaring.
Voor iedereen die geïnteresseerd is in het eetcafé, wat zeker een aanrader is, kijk op de website: http://www.devuurhaard.nl/
Ik wil iedereen aanraden om een keer met een groep bij de Vuurhaard te gaan eten, het is gezellig, bijzonder, het eten is heerlijk en je steunt de kwetsbare in onze samenleving!
Frater Ad wenste ons het volgende toe:
'Wij weten dat wat wij doen feitelijk niet meer is dan een druppel naar de zee dragen.
Maar, als die druppel niet in de zee was, dan zou die zee die zee niet zijn'
(Moeder Teresa)
De wens aan ons, om die druppel te mogen zijn.
Deze mooie uitspraak van moeder Teresa, neem ik mee. En is mijn motto voor mijn reis!
Het is nu tijd om een eind te maken aan mijn laatste verslag vanuit Nederland.
Ik hoop jullie zoveel mogelijk op deze manier op de hoogte te kunnen houden, maar wil het volgende met jullie afspreken:
“Geen bericht, is goed bericht”!
Misschien hebben jullie het al wel gezien, maar ik probeer bij elk verslag een aantal foto’s toe te voegen, net als bij deze en mijn vorige verslag.
Iedereen bedankt voor jullie lieve woorden en zie jullie reacties graag tegemoet.
Mocht je nou nog een donatie willen doen… Je kan tot eind januari geld overmaken op het volgende bankrekening nummer:
DAW Teunissen, 62.94.45.109, inzake: inzameling Kibahome.
Nogmaals bedankt voor jullie reacties, erg leuk!
Veel liefs!
-
04 November 2012 - 19:54
Oom Herman:
Goede reis en niet meer huilen. oom herman -
04 November 2012 - 20:38
Ruud:
Hi lief zussie,
Een heel goede reis toegewenst en een ontzettend mooie en leerzame tijd in Oeganda! Wij staan 100% achter je! Straks ben je een mooie ervaring rijker waar je nog een lange tijd op kan teren. Tot snel, want 3 maanden zijn zo voorbij ;-).
Groetjes je broertje -
04 November 2012 - 20:39
Lisanne:
Dag lieve Debbie,
Wat een mooi verslag. En wat een mooi motto. Moeten wij ook aan denken en niet vergeten!!
Een hele goede reis!!
Dikke kus en knuffel -
04 November 2012 - 20:50
Sjaak:
Ik dacht dat ik de wereld aardig kende maar als ik dit lees leer ik bij.
Succes en zet hem op.
groet Sjaak -
04 November 2012 - 20:56
Monique G:
Hey collega,
Het is zover!! wauw man... na je aankondiging, alle verhalen en voorbereiding...
Hele goede reis morgen en ik ga je volgen hoor!!
lieve groet
Monique -
04 November 2012 - 21:00
Rik En Elma:
De laatste uurtjes in Nederland zijn aangebroken! Spannend hoor!
We wensen je een hele leuke en vooral een mooie ervaring toe!
Geniet ervan en maak er een mooie tijd van.
Liefs Rik en Elma -
04 November 2012 - 21:39
Alphons:
Hé Debs!
Een hele goede en veilige reis morgenvroeg! Ben benieuwd naar je eerste ervaringen in Oeganda :)!
Greetz,
Ali -
04 November 2012 - 22:39
Elisabeth:
Nou lieve meid, daar ga je dan!! Ik wens jullie een goede reis en natuurlijk een fantastische tijd daar! Ik verheug me op je mails! Lieve groet, Elisabeth -
05 November 2012 - 17:40
Petra:
Ha Debbie, ik wens je een hele fijne leerzame tijd in Uganda!
Ik ga je volgen :-)
Petra -
06 November 2012 - 05:57
Ingrid S:
Goedemorgen!!Al op schiphol?
Dan gaat 't echt beginnen.Geniet ervan!!
En ik ga je natuurlijk ook volgen...[wil niet graag wat missen hihi]
Gr. ingrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
